փոքրանալ

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ փոքրանալ

վանկեր՝ փոք•րա•նալ 

Կազմություն

Արմատ՝ փոքր, վերջածանցներ՝ -ան-ալ:

Բայ

  1. ծավալով՝ չափով փոքր դառնալ ◆ Անտոնի աչքին մայրն ավելի փոքրացած երևաց: (Ակսել Բակունց) ◆ Պատերի տակ կուտակված ձյունեղեն լեռներն սկսեցին աննկատելի արագությամբ հալվել ու փոքրանալ: (Նաիրի Զարյան)
  2. քանակով պակասել՝ նվազել, քանակով քչանալ ◆ Որքան մեծ բազմություն է ունեցել Տարոնը առաջ և որքան փոքրացել է նրա բնակիչների թիվը այժմ: (Րաֆֆի)
  3. կարճ դառնալ, կրճատվել, երկարությունը նվազել, կարճանալ ◆ Քանի գնում, այնքան փոքրանում էր տարածությունը մարդու և կնոջ միջև, որովհետև գավը խանգարում էր կնոջը ավելի արագ վազելու: (Նար-Դոս)
  4. կշռով՝ ծանրությամբ պակասել, կշիռը՝ քաշը պակասել ◆ Նրա բեռը փոքրացավ:
  5. (փխբ․) նվաստանալ, ստորանալ, հոգու արիությունը՝ վեհությունը կորցնել ◆ Երբ մարդը փոքրանում է, ոչնչանում է վտանգի ահավորության առջև: (Րաֆֆի)
  6. (փխբ․) գծուծ՝ մանր դառնալ, մանրանալ
  7. (փխբ․) փոքրի՝ երեխայի հատկություն՝ վարքագիծ ստանալ՝ ձեռք բերել, մանկանալ

Հոմանիշներ

  1. փոքրիկանալ, մանրանալ, մանրիկանալ, (գվռ․)՝ պստիկանալ, պստիկնալ
  2. պակասել, նվազել, քչանալ, սակավանալ (քանակով)
  3. կրճատվել, կարճանալ
  4. տե՛ս նվաստանալ
  5. տե՛ս գծուծանալ
  6. (փխբ․) մանկանալ, երեխայանալ

շարունակել․․․