Կաղապար:Օրվա բառ/Հուլիսի 5, 2016 թ.
Հայերեն
վանկեր՝ փ(ը)•շ(ը)ր•վել
Բայ
- փշրել բայի կրավորականը ◆ Ոչ մի խրատ՝ ծնողներին համոզելու՝ չէր օգնում: Քարային համառությունը չէր փշրվում: (Վահան Թոթովենց)
- մասնատվել, բաժան-բաժան լինել, մանրատվել ◆ Հողի գունդն ընկնելով գետին փշրվեց: (Նաիրի Զարյան) ◆ Ալիքները հեռանում էին մի պահ, հետո մոտենում նավին փշրվում կոհակների: (Ակսել Բակունց)
- մի քանի տեղից ջարդվել՝ կոտրվել ◆ Իսկ նրա թիկնապահը գրկել էր փշրված ոտքը և արդեն ավանդում էր վերջին շունչը: (Ակսել Բակունց)
- (փխբ․) ջարդվել, ուժասպառ լինել ◆ Նա... թափառեց ամբողջ օրը... և երեկոյան դեմ, հոգնած ու փշրված, վերադարձավ տուն: (Բոգդան Վերդյան)
- (փխբ․) հուսախաբվել, հուսալքվել, ծանր վշտից հուսաբեկ վիճակի մեջ ընկնել ◆ Շուշանը գործի էր գնում փշրված սրտով: Սերո Խանզադյան
- (փխբ․) մանրատվելով՝ տարրալուծվելով ցրվել՝ շաղ գալ, տրոհվել՝ բաժանվել փոքր միավորների, բաժան-բաժան լինել ◆ Հին թաղից պոկված, հովիտ իջած մի տունը փշրվեց, մանրվեց, հինգ ընտանիք դարձավ քաղաքում: Սերո Խանզադյան
- (փխբ․) բեկբեկվելով կորչել՝ անհետաալ՝ վերանալ ◆ Կայծակը փշրվում է շրջակա սարերում։ (Հրանտ Մաթևոսյան)
- (փխբ․) հնչելով հալվել՝ մարել, տարածվելով՝ շրջապատին լուծվելով դադարել՝ կորչել ◆ Սենյակի լռության մեջ փշրվում են ժամացույցի թույլ ծլնկոցները։ Զարզանդ Դարյան
- (փխբ․) ոչնչանալ, խորտակվել ◆ Տարոն... Դու Հայաստանի հարավային սահմանների վահանն էիր, քո վրա զարկվելով փշրվում էին Ասորեստանի զորությունները: (Րաֆֆի)
- խորտակվել, ձախողվել ◆ Ա-ն հառաչեց՝ լռելյայն արտահայտելով իր վիշտը Սաթենիկի փշրված ճակատագրի համար: Զարզանդ Դարյան