ուռկան

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուռկան

վանկեր՝ ուռ•կան 

Ստուգաբանություն

Թերևս կարելի է առանձնացնել կան-ը որպես վերջածանց, իսկ ուռ-ը դիտել որպես հնդեվրոպական *uer- «կապել, կցել, կախել» արմատի ստորին ձայնդարձի (*ur-) արտացոլում:

Գոյական

  1. ձուկ որսալու ցանցահյուս թակարդ, թարբ, ձկնորսական ցանց ◆ Ձկնորսը յուր ուռկանը չէ գցում գետի այն կողմը, ուր առաջ որսացել էր ուրիշը: (Րաֆֆի) ◆ Վարագա սուրբ սար, Սիփան ու Նեմրութ իրենց ստվերը - ուռկանի նման նետում են այնտեղ (լիճը): Պարույր Սևակ ◆ Նա ոտքով հրեց ուռկանի կույտը, որի տակ, նավակի հատակին, թարմ ձկներ էին: (Ակսել Բակունց)
  2. (փխբ․) թակարդ, ծուղակ, որոգայթ, մեկին կաշկանդող՝ իրեն ենթարկող՝ փորձանքի մեջ գցող հանգամանք ◆ Բարվո և առաքինության մասին մեր ճառերը լոկ ուռկաններ են: (Մուրացան) ◆ Ավետարանները դարձել էին մարդորսության ուռկան: (Մուրացան)
  3. (փխբ․) ցանցի նմանություն ունեցող բան ◆ Քանի մը ծերունի ծառեր իրենց ստվերներում ուռկանը վրանից կնետեն: Լևոն Շանթ

Հոմանիշներ

  1. թարփ, թոռ, ցանց, ձկնորսացանց (ժղ․) դամ, դամբ, (հնց․) առձող, առձույլ, (գվռ․) գոբիճ, գերկալ, գերկապ
  2. վարմ
  3. տե՛ս թակարդ, ծուղակ, որոգայթ

Արտահայտություններ

  1. ուռկանը գցել - թակարդի մեջ գցել, ծուղակի ջեջ գցել, թակարդել

շարունակել․․․