որոգայթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔɾɔˈɡɑjtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ որոգայթ
վանկեր՝ ո•րո•գայթ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԿազմված է -այթ վերջածանցով (հմմտ. ճառագայթ)՝ որոգ արմատից, որ, թերևս, ծագում է հնդեվրոպական *ro- ձևից՝ *reu- «պատռել, քանդել, փորել» արմատից. հմմտ. ռուսերեն ров «փոս, խանդակ»։
Գոյական
- թակարդ
- (փխբ․) ծուղակ, խորամանկ միջոց՝ մեկին մոլորության մեջ գցելով վնասելու համար
- (փխբ․) դավ, դավադրություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս թակարդ
- տե՛ս ծուղակ
- տե՛ս դավ, դավադրություն
- տե՛ս հետույք
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | որոգայթ(ը) | որոգայթներ(ը) |
| Սեռ. | որոգայթի | որոգայթների |
| Տր. | որոգայթի(ն) | որոգայթների(ն) |
| Հայց. | որոգայթ(ը) | որոգայթներ(ը) |
| Բաց. | որոգայթից | որոգայթներից |
| Գործ. | որոգայթով | որոգայթներով |
| Ներգ. | որոգայթում | որոգայթներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։