պոռոտախոս գո

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պոռոտախօս

վանկեր՝ պո•ռո•տա•խոս 

Ստուգաբանություն

պոռոտ + ա + խոս

Գոյական

  1. ինքնահավան՝ ինքնագոհ կերպով խոսող՝ ճառող մարդ
  2. վերամբարձ՝ փքուն լեզվով խոսող (գրող), ճոռոմախոս
  3. մեծախոս, մեծ-մեծ բրդող, հոխորտացող, պարծենկոտ ոճով խոսող

Ածական

  1. մեծ-մեծ խոսող, հոխորտացող, դատարկախոս, պարծենկոտ ◆ Բայց էֆենդին որքան պոռոտախոս էր, որքան պարծենկոտ էր և որքան փքված սպառնալիքներ կարդալ գիտեր, այնքան էլ աղվեսի նման երկչոտ էր: (Րաֆֆի)
  2. պոռոտախոսություն պարունակող

Հոմանիշներ

  1. պոռոտաբան, պոռոտ, մեծաբան, մեծախոս, մեծախոսիկ, մեծաբերան, սնապարծ, հոխորտախոս, հոխորտաբան, պանծաբան, (հնց․)՝ խրոխտապանծ, կոկոզաբան, կոկոզ, ընդոստ(ն)ախոս, հպարտաբան, բարձրաբան, պոռոքաբան, (գվռ․)՝ ռեխահարուստ, շոլոֆիկ, ջոջո, մեծ-մեծ բրդող
  2. ճոռոմախոս, ճոռոմաբան, ճամարտակ, շաղակրատ, ճամարտակախոս, դատարկաբան, դատարկախոս, ֆանֆարոն (գրք․), լեզվագար, դատարկ կարաս, դատարկ տակառ (փխբ․), ճոռթած (պատռած) բերան (գվռ․)

շարունակել․․․