Կաղապար:Օրվա բառ/Սեպտեմբերի 25, 2016 թ.
Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տիրացու
վանկեր՝ տի•րա•ցու
Կազմություն
Գոյական
- (եկեղ․) եկեղեցական ստորին պաշտոնյա՝ սարկավագից կրտսեր, դպիր ◆ Եկան և գալիս էին տիրացուներ, գաղթական քահանաներ, աղքատ աշակերտներ, և բոլորը նպաստ են խնդրում: (Շիրվանզադե)
- (կրոն․) եկեղեցական ստորին պաշտոնյա, որ սպասարկում է որևէ քահանայի՝ կարգ կատարելիս ◆ Լսելի էր լինում միայն քահանայի և յուր միակ տիրացուի ձայնը: (Րաֆֆի)
- (հնց․) նա, որ պատրաստվում է տերտեր՝ քահանա դառնալու, տերտերացու
- (փխբ․) հարգական մակդիր, որով մի ժամանակ կոչում էին գրագետ մարդկանց ◆ Բայց դու չասացիր հրամանքդ ով ես, Ուզում եմ քեզ հետ լիասիրտ խոսալ: – Ես քաղաքումը կարդում եմ, պապի: – Հա՜, տիրացու ես, բա ինչո՞ւ չասիր: Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․), (արհմրհ․) իր բնագավառի՝ զբաղմունքի մեջ հետամնաց՝ հին հայացքներով ու մեթոդներով առաջնորդվող մարդ ◆ Նա ոչ թե ուսուցիչ էր, այլ տիրացու:
- (արհմրհ․) շատ կարդացած, բայց կարդացածը մակերեսորեն ու մեխանիկորեն յուրացրած մարդ ◆ Դժվար է այդ տիրացուներին բան հասկացնել:
- (ծծկբ․) գործակալ, կամակատար
Հոմանիշներ
- (եկեղ․) դպիր, ջահընկալ, (ժղ․)՝ տացու, տերտերացու, երիցացու
- տե՛ս տգետ