Կաղապար:Օրվա բառ/Օգոստոսի 20, 2016 թ.
Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տոչորել
վանկեր՝ տո•չո•րել
Կազմություն
Բայ
- այրել, վառել, կիզել ◆ Կեսօրվա արևը տոչորում էր մարդուն: ◆ Վաղ առավոտյան, երբ արեգակը դեռ չէր սկսել տոչորել, Աբդուլը վազեց իր բարի, քաղցրաբարո վարժապետի... մոտ: (Րաֆֆի)
- չորացնել, խանձել ◆ Երաժշտը և տոթը տոչորել են արտերը: ◆ Ցերեկվա տոթը այն աստիճան տոչորում է, ցամաքեցնում է հասունացած արտերը, որ հնձելու միջոցին հասկերից հատիկները թափվում են: (Րաֆֆի)
- սաստիկ ծարավով տանջել, պապակեցնել ◆ Ծարավը տոչորում էր ճամփորդներին:
- (փխբ․) կարոտի՝ սիրո՝ որևէ ցանկության բուռն՝ այրող զգացումով տանջել, հանգիստ չտալ, տանջել ◆ Հայրենյաց կարոտն սիրտս է տոչորում: (Րաֆֆի) ◆ Լոկ փառասիրական հաշիվներ չէին, որ կտոչորեին յուր արյունը: (Արփիար Արփիարյան)
- (հնց․) բուռն կարոտից՝ սիրուց՝ տարփանքից տանջվել՝ տառապել
- բորբոքել, կրակը արծարծել
- (փխբ․) ներքին տապով այրել, վառել ◆ Եվ քո թախիծը, դարձյալ քո սրտում, Մենակ քո անձը պիտի տոչորի: Հովհաննես Թումանյան