նվագ գո

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ նուագ

վանկեր՝ ն(ը)•վագ

նվագ1

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն nivāg, պարսկերեն navā:

երգի կամ երաժշտական ստեղծագործության կատարումը երաժշտական գործիքով, նվագելը ◆ Դիմացիս փարթամ ապարանքներից Հեշտասեր նվագի հասնում են ձայներ: Հովհաննես Հովհաննիսյան
նվագելու ձայնը, նվագածության ձայնը ◆ ՄԻ երկնային անդորրության Լսում եմ արդ նվագներ: Հովհաննես Հովհաննիսյան
(փխբ․) առհասարակ՝ երգ, երաժշտություն
(փխբ․) տաղ, երգ, բանաստեղծական ստեղծագործություն
(փխբ․) հաճելի ձայն(եր)՝ հնչյուն, դուրեկան ձայն ◆ Լսվում էր զեփյուռի նվագը։ (Սովետական գրականություն)
(փխբ․) ստեղծագործության՝ աշխատության գլուխ՝ մաս՝ հատված

երգեցողություն, երգասացություն, նվագածություն, նվագերգություն, նվագահարություն (հզվդ․)
նվագաձայնություն
երաժշտություն, երգ, տաղ, մեղեդի, շեր (բնստ․)
տե՛ս ձայն
տե՛ս բանաստեղծություն
տե՛ս գանձ