աղջկորդի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁd͡ʒkɔɾˈdi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղջկորդի
վանկեր՝ աղ•ջ(ը)•կոր•դի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (հնց․) աղջկանից՝ մարդու չգնացած մորից ծնված զավակ, օրենքով չամուսնացած աղջկա զավակ
- (փխբ․) վախկոտ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելՀոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | աղջկորդի(ն) | աղջկորդիներ(ը) |
Սեռ. | աղջկորդու | աղջկորդիների |
Տր. | աղջկորդու(ն) | աղջկորդիների(ն) |
Հայց. | աղջկորդու(ն) | աղջկորդիների(ն) |
Բաց. | աղջկորդուց | աղջկորդիներից |
Գործ. | աղջկորդով | աղջկորդիներով |
Ներգ. | (աղջկորդում) | (աղջկորդիներում) |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։