աղվեսաքար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁvɛsɑˈkʰɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղուէսաքար
վանկեր՝ աղ•վե•սա•քար
Կազմություն
խմբագրելԱրմատ՝ աղվես, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ քար:
Գոյական
- Արարատյան, Բորչալու՝ սպիտակ կարծր կրաքար, որ իրար խփելիս կայծ է արձակում, կայծքար ◆ Արազի ափից մի բոլ աղվեսաքար հավաքեց։ Սահակ Ամատունի
Հոմանիշներ
խմբագրել- կայծքար, կայծաքար, գայլախազ, բնակայծքար, ճարտուքար, չախմախաքար, կովազիզիկ, սատանի քար, սատանի եղունգ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղվեսաքար(ը) | աղվեսաքարեր(ը) |
| Սեռ. | աղվեսաքարի | աղվեսաքարերի |
| Տր. | աղվեսաքարի(ն) | աղվեսաքարերի(ն) |
| Հայց. | աղվեսաքար(ը) | աղվեսաքարեր(ը) |
| Բաց. | աղվեսաքարից | աղվեսաքարերից |
| Գործ. | աղվեսաքարով | աղվեսաքարերով |
| Ներգ. | աղվեսաքարում | աղվեսաքարերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։