Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անվախճանական

վանկեր՝ ան•վախ•ճա•նա•կան

Կազմություն խմբագրել

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ վախճան, վերջածանց՝ -ական:

տե՛ս անվախճան ◆ Դու, որ անեղ ես և անժամանակ, և անսկիզբ ես, անվախճանական: (Լևոն Միրիջանյան)

անվախճան, անվերջ, անկետ, անկետական, անսպառ, անանցանելի, անհատնում, անսահման, հավիտյան, հավիտենական, մշտնջենական, մշտնջենավոր, հավերժ, հավերժական, անվախճանելի, անկատարած (հզվդ․), անմահ, անմեռ, մշտակենդան, (հզվդ․) մշտնջենակյաց, ինքնաժամանակ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։