Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աւար

վանկեր՝ ա•վար 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն, բելուջերեն, աֆղաներեն āvār:

Գոյական

  1. պատերազմի ժամանակ թշնամուց գրավված ամեն ինչը (մարդ, զենք, կենդանի, զույգ և այլն)
  2. բռնությամբ զենքի ուժով հափշտակած ունեցվածք, կողոպուտ թալան)
  3. (փխբ․) մահվան հիվանդությունների և այլն զոհ
  4. ավարառություն կողոպտելը

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ռազմավար
  2. կողոպուտ, թալան
  3. տե՛ս ավարառություն

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ավարի մատնել, ավարի առնել, ավարի տալ

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ձայնարկություն

  1. Մուշ, Նոր Բայազետ, Վան՝ զարմանքի բացականչություն՝ օ՜հ, մ՞իթե ◆ Ավա՜ր, սև կապեմ։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Թաքավոր կը տիսնա, կասա․ — Ավա՜ր, Աստված ծեր տուն ավրա, էսոնցից փախնիլ պիտնա։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել
  1. գործ է ածվում կապակցությունների մեջ

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ավար-ձավար խոսել - դատարկաբանել, անիմաստ բաներ ասել, գլխից դուրս տալ ◆ Սոփին սաղ օրը ավար-ձավար խոսում ա։
  2. ավա-խավար - դատարկագլուխ, դատարկաբան ◆ Տղամարթը վուր ավար-խավար կուլի, կնիկարմատն էլ խարաբ կուլի։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
  3. մեկին ավար անել, մյուսին՝ խավար - հավասար աչքով չնայել, մեկին գոհացնել, իսկ մյուսին զրկել ◆ Էն եմ ուզում, որ ամեն մարդի էլ հավասար աչքով մտիկ անես, մեկին ավար չանես, մյուսին՝ խավար։ Հովհաննես Թումանյան

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել