արատ

Հայերեն

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ արած-ի տարբերակ՝ * g՛ > ծ և տ արտացոլմամբ, ինչպես * bhrg՛ - > բարտի։

Գոյական

վանկեր՝ ա·րատ 

սրտի արատ

1. մարմնական որևէ պակասություն (խեղություն, ախտ և այլն)
2. բարոյական պակասություն, թերություն, ախտավորություն
3. թերություն, բացասական հատկություն, որ իջեցնում է առարկայի, գործի արժեքը (փխբ․)
4. նյութի, ատաղձի, հումքի և այլ վնասվածք կամ բնական թերություն, որ իջեցնում է նրանց տեխնիկական հատկությունները (մսնգ․)
5. (բրգ․) տե՛ս առաքինություն

Հոմանիշներ

• ախտ, բիծ, ախտաբիծ
• թերություն, պակասություն, արատավորություն, ստվեր
• բծավորություն, արատություն, կմայակ (հզվդ․)

1. (նորբ․) թերություն, պակասություն

Արտահայտություններ

• արտի արատ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ defect, flaw, vice գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ порок (ru) ‎(porok), недостаток (ru) ‎(nedostatok), изъян (ru) ‎(izʺjan), бесславие (ru) ‎(besslavije), бесчестье (ru) ‎(besčestʹje) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։