Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ար•քա•յու•թյուն

Ստուգաբանություն խմբագրել

թագավորություն ◆ Եթե ոչ ... ինչո՞ւ պիտի կորչեր արքայությունը նրանց և ավերակի վերածվեր երկիրըը Նաիրի։ Եղիշե Չարենց
ըստ կրոնական պատկերացումների՝ վայր, որտեղ «արդարների» հոգիները երանավետ կյանք են վայելելու ◆ Ու էդպես մեռավ արդար ծերունին, ինքն արքայության գնաց երկնքում, իսկ մեզ խնդության տվեց էս կյանքում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Մեռնողին արքայություն ասենք, ապրողին մխիթարության (Ավետիք Իսահակյան)
(փխբ․) երջանիկ ու հանգիստ ապրելու տեղ՝ պայմաններ
Դրախտային կյանք, երանելի վիճակ, երանություն ◆ Հրատապ շուրթերը հանդիպեցան իրար և արքայությունը մի վայրկյան իչավ երկնքի վրա։ (Մուրացան)

(կրոն․) երանություն, դրախտ, եդեմ, երկինք, վերին սիոն, վերին երուսաղեմ վերնասիոն, վերնաքաղաք, վերնաքաղաքամայր
տե՛ս թագավորություն
տե՛ս երջանկություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն