բանբեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑnˈbɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բան•բեր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) լրաբեր, համբավաբեր ◆ Չէ՞ որ բանբերին չեն կապում կախում։ Հովհաննես Թումանյան
- պատգամավոր
- գիտական ժողովածու, տեղեկագիր, պարբերական հանդեսների անուն
Հոմանիշներ խմբագրել
- լրաբեր, համբավաբեր, տեղեկաբեր, պատգամաբեր, սուրհանդակ, բանաբեր (լուր բերող) (հնց․)
- տե՛ս հանդես, տեղեկագիր
- տե՛ս սուրհանդակ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։