բռնավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [brnɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բռնաւոր
վանկեր՝ բ(ը)ռ•նա•վոր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
Գոյական
- բռնակալ
- Արարատյան, Կարին, Մոկս, Մուշ, Վան՝ (խսկց․) բանտարկյալ, կալանավոր ◆ Աղա, ինձ բռնավոր մի անի, ճժերս ու օղլուշաղս մեղք են։ (Մուրացան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե′ս բռնակալ, բանտարկյալ, կալանավոր
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։