բռունցք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [brunt͡sʰkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բ(ը)•ռունցք
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ձեռքի թաթը, մտները ափին հպած ու սեղմած վիճակում, կռուփ
- կուլակ (հնց․)
- մեքենայի ելունավոր մանրակ, որ հրումով շարժման մեջ է դնում այս կամ այն մեխանզիմը
- ուժ, բռնություն (փխբ․)
- մի տեղ կենտրոնացած զորքեր, վճռական հարվածի համար ◆ Դա… Լենինգարդի դեմ ուղղված նրանց հարվածի հիմնական բռունցքն էր: Սերո Խանզադյան
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- բռունցք գյուղացի (հնց․) - կուլակ
- բռունցք դառանալ
- կուչ գալ, խեղճանալ
- կուտակվելով, հավաքվելով մեծ ուժ կազմել
- բռունցք ցույց տալ - իր ուժով սպառնալ
- բռունցքը գլխից անպակաս անել, պահել կամ բռունցքը գլխին պահել
- բռնության ճնշման տակ պահել
- հաճախակի ծեծել
- սպառնալիքի տակ պահել
- բունցք բարձրացնել - տե´ս սպառնալ
- բռունցք թափ տալ - տե´ս սպառնալ
- բունցքը իջեցնել - տե´ս հարվածել
- բունցքները գործի անցնել (դնել)
- բռունցք(ները) ճոճել մեկի դեմ, բռունցք(ները) շարժել - տե´ս սպառնալ, վախեցնել
- բռունցքների համը տեսնել (մեկի) - տե´ս ծեծվել
- բռունցքներին ազատություն տալ
- տե´ս ծեծել
- կռվել
- բռունցքը սեղմել
- բռունցքի դատաստան
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։