գայլախազ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑjlɑˈχɑz]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ գայլախազ
վանկեր՝ գայ•լա•խազ
Կազմություն
խմբագրելԱրմատ՝ գայլ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ խազ:
Գոյական
- (հնք․) սիլիցիումի միացություններից մեկը, կարծր հանք, որ գործածվում է ապակու արտադրության, խճանկարչության մեջ, նաև փողոցները սալահատակելու, ջրաղացի քարեր պատրաստելու համար, կայծքար ◆ Տղան ծովեզերք պիտի վազե գայլախազերուն հետ խաղալու բոբիկ ոտներով։ Լևոն Բաշալյան
- (աշխգր․) հանքային գոյացում, տե՛ս կայծքար
Հոմանիշներ
խմբագրել- կայծքար, կայծաքար, բնակայծքար, ճարտուքար, աղվեսաքար, (գվռ․)՝ չախմախաքար, կովազիզիկ, սատանի քար, սատանի եղունգ
Արտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | գայլախազ(ը) | գայլախազեր(ը) |
Սեռ. | գայլախազի | գայլախազերի |
Տր. | գայլախազի(ն) | գայլախազերի(ն) |
Հայց. | գայլախազ(ը) | գայլախազեր(ը) |
Բաց. | գայլախազից | գայլախազերից |
Գործ. | գայլախազով | գայլախազերով |
Ներգ. | գայլախազում | գայլախազերում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։