գրոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɾɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գ(ը)•րոց
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- պողպատե սրածայր գործիք՝ մետաղների վրա փորագրություններ կատարելու համար
Ածական
- գրքերից քաղած, գրականության հատուկ
Հոմանիշներ
խմբագրել- հեղինակ, քերթող, գրչի մշակ, գիր շինող
- արձանագիր, վիպասան, վիպագիր, բելետրիստ
- տե՛ս մատենագիր
- տե՛ս գրիչ
- տե՛ս ղալամ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։