դաստակ
Հայերեն
| դաստակ | |
|---|---|
|
|
- ՄՀԱ՝ [dɑsˈtɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դաս•տակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն dastak, պարսկերեն dasta:
Գոյական
- (կզմխս․) ձեռքի այն մասը, որ թաթից մինչև նախաբազուկն է տարածվում ◆ Դաստակը մսոտ՝ հետզհետե գիրանալով լեցուն ու հիանալի գիծով մը ուսին կը միանար։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- (խսկց․) ձեռքի՝ արմունկից մինչև թաթը տարածվող մասը
- երաղակալ, դաստապան, կոթ
- աթոռի բազկակալ
Հոմանիշներ խմբագրել
- ձեռք, դաստարմատ
- տե՛ս դաստապան
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։