Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝ դժբախտութիւն

վանկեր՝ դըժ·բախ·տութ·յուն 

Կազմություն

խմբագրել

Նախածանց՝ դժ-, արմատ՝ բախտ, վերջածանց՝ -ություն:

Գոյական

  1. դժբախտ լինելը, դժբախտ վիճակում գտնվելը ◆ Կնոջն էր մեղավոր բռնում ժառանգ չունենալու դժբախտության մեջ։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. դժբախտ վիճակ ◆ Որբությունն դժբախտությունից ամենեն գերազանց է։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  3. դժբախտ դեպք, պատահար ◆ Մի տարի մեծ դժբախտություն պատահեց։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Պայթեց բժիշկը գլխին աներևակայելի մի դժբախտություն: Եղիշե Չարենց
  4. աղետ, չարիք
  5. (պաշտանվ․) տե՛ս հարված՝ ճակատագրի հարված
Հոմանիշներ
խմբագրել
  1. անբախտություն, չարաբախտություն, չարաբաստիկություն, տարաբախտություն, ապաբախտություն, թշվառություն, ապերջանկություն, վատաբախտություն, ծանրաբախտություն, քամբախտություն, ծանրադիվություն (հզվդ․)
  2. ձախորդություն, չարիք, պատուհաս, արհավիրք, պատահար, փորձանք, աղետ
Արտահայտություններ
խմբագրել

դժբախտություն պատահել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։