Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ երէց

վանկեր՝ ե•րեց 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *preis-ku-՝ *per- «առաջ» արմատից. հմմտ. հունարեն πρέσβυς՝ «ծեր, հարգելի», լատիներեն priscus «հնամենի, վաղեմի»։

Ածական

  1. տարիքով ավելի մեծ, ավագ ◆ Հայրապետը, երեց եղբայրը, խորին լռությամբ լսում էր վիճաբանությունները։ (Րաֆֆի)
  2. առաջին, առաջնակարգ, նախապատիվ (հնց․)

Գոյական

  1. քրիստոնեական համայնքի ավագ, քահանա (կրոն․) ◆ Ես էլ կրկնում եմ սուրբ Ղևոնդ երեցի այն խոսքերը, որ նա ուղղեց Վարդանանց քաջերին։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս ավագ
  2. տե՛ս տարեց
  3. տե՛ս քահանա

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել