երեց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛˈɾɛt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ երէց
վանկեր՝ ե•րեց
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *preis-ku-՝ *per- «առաջ» արմատից. հմմտ. հունարեն πρέσβυς՝ «ծեր, հարգելի», լատիներեն priscus «հնամենի, վաղեմի»։
Ածական
- տարիքով ավելի մեծ, ավագ ◆ Հայրապետը, երեց եղբայրը, խորին լռությամբ լսում էր վիճաբանությունները։ (Րաֆֆի)
- առաջին, առաջնակարգ, նախապատիվ (հնց․)
Գոյական
- քրիստոնեական համայնքի ավագ, քահանա (կրոն․) ◆ Ես էլ կրկնում եմ սուրբ Ղևոնդ երեցի այն խոսքերը, որ նա ուղղեց Վարդանանց քաջերին։ (Մուրացան)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։