երեց

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɛˈɾɛt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ երէց

վանկեր՝ ե•րեց 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *preis-ku-՝ *per- «առաջ» արմատից. հմմտ. հունարեն πρέσβυς՝ «ծեր, հարգելի», լատիներեն priscus «հնամենի, վաղեմի»։

Ածական

1. տարիքով ավելի մեծ, ավագ ◆ Հայրապետը, երեց եղբայրը, խորին լռությամբ լսում էր վիճաբանությունները։ (Րաֆֆի)
2. առաջին, առաջնակարգ, նախապատիվ (հնց․)

Գոյական

1. քրիստոնեական համայնքի ավագ, քահանա (կրոն․) ◆ Ես էլ կրկնում եմ սուրբ Ղևոնդ երեցի այն խոսքերը, որ նա ուղղեց Վարդանանց քաջերին։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ

1. տե՛ս ավագ
2. տե՛ս տարեց
3. տե՛ս քահանա

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ elder, (archaic) first, (ecclesiastical) priest, presbyter գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ presbítero իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ старший (ru) ‎(staršij), священик (ru) ‎(svjaščenik), поп (ru) ‎(pop), иерей (ru) ‎(ijerej) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ prêtre

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։