ընդդիմություն
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [əndːimutʰˈjun]
վանկեր՝ ընդ•դի•մութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրել- ընդդեմ, հակառակ լինելը, հակառակություն, ներհակություն ◆ Օհանճյան, իր մոր խուլ ընդդիմությանը հակառակ, Զարուկը ուզելու ելեր էր։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- դիմադրություն ◆ Դժբախտ տասնապետը լուրջ ընդդիմության մը դեմ զենք գործածելու հարկադրված էր անշուշտ։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- (պաշտանվ․) որևէ հասարակության, կազմակերպության, կուսակցության մեջ անձանց խումբ, որը վարում է մեծամասնությանը հակադրման՝ դիմադրության քաղաքականություն
- Քաղաքական խմբավորումների կամ կուսակցությունների հակադրվելը տիրող կարգերին, իշխանությանը կամ կարծիքին
- Մարդկանց խումբ' մեծամասնության կարծիքին հակադրվող կամ հակադրության քաղաքականություն վարող
Հոմանիշներ
խմբագրել- հակառակություն
- դիմադրություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- ընդդիմություն ցույց տալ - ընդդիմանալ ◆ Վայ նրան, ով կփորձի ընդդիմություն ցույց տալ։ (Շիրվանզադե)
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։
- Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։