Հայերեն

Գոյական

վանկեր՝ ընդ•դի•մութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել
  1. ընդդեմ, հակառակ լինելը, հակառակություն, ներհակություն ◆ Օհանճյան, իր մոր խուլ ընդդիմությանը հակառակ, Զարուկը ուզելու ելեր էր։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  2. դիմադրություն ◆ Դժբախտ տասնապետը լուրջ ընդդիմության մը դեմ զենք գործածելու հարկադրված էր անշուշտ։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  3. (պաշտանվ․) որևէ հասարակության, կազմակերպության, կուսակցության մեջ անձանց խումբ, որը վարում է մեծամասնությանը հակադրման՝ դիմադրության քաղաքականություն
  4. Քաղաքական խմբավորումների կամ կուսակցությունների հակադրվելը տիրող կարգերին, իշխանությանը կամ կարծիքին
  5. Մարդկանց խումբ' մեծամասնության կարծիքին հակադրվող կամ հակադրության քաղաքականություն վարող

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. հակառակություն
  2. դիմադրություն

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ընդդիմություն ցույց տալ - ընդդիմանալ ◆ Վայ նրան, ով կփորձի ընդդիմություն ցույց տալ։ (Շիրվանզադե)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։
  • Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։