ընթերցում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [əntʰɛɾˈt͡sʰum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ըն•թեր•ցում 

Գոյական

1. ընթերցելը, ընթերցվելը ◆ Նամակի ընթերցումից հետո… խոսակցություն էր բացվում կանանց մասին։ (Ակսել Բակունց)
2. տե՛ս ընթերցանություն
3. հին գրավոր հուշարձանի վերծանում
4. բանավոր արտասանվող կամ բարձրաձայն կարդացվող զեկուցում (հզվդ․)
5. գեղարվեստական արտասանություն (կարդալով կամ անգիր)
6. նույնն է՝ ընթերցված
7. դասախոսություն {{օրինակ|Ակումբում կանոնավոր կերպով կազմակերպվեւմ են քաղաքական

Հոմանիշներ

1. տե՛ս ընթերցանություն
2. տե՛ս ընթերցված, ընթերցվածք

Արտահայտություններ

1. գրքի ընթերցում

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։