ընձյուղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ənd͡zˈjuʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ընձիւղ
վանկեր՝ ընձ•յուղ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ծլած սերմի արձակած ծիլը ◆ Բայց և այնպես նա (ծառը) ծառը մնում է թեև անպտուղ և առանց նոր ընձյուղների: (Ակսել Բակունց) ◆ Կարելի է ընձյուղները առանձն կտորներով տնկել հողի մեջ։ Մաամուլ
- բողբոջ ◆ Ամեն ընձյուղ մարգրիտ մ'ունի իր բերանը։ (Դանիել Վարուժան)
- ոստ, շիվ ◆ Գաղջ ավիշն… չորս կողմեն կը պոռթկա ընձյուղներով, շաքիլներով անհամար։ (Միսաք Մեծարենց)
- ճառագայթ, ճաճանչ, շող (փխբ․) ◆ Արեակի բորբ ընձյուղներ կայրեն ամեն իր անխնա։ (Միսաք Մեծարենց)
- շառավիղ, սերունդ (փխբ․)
- սաղմ, ծիլ, նոր սկզբնավորված երևույթ ◆ Ազատագրական շարժման ընձյուղներ (փխբ․) ◆ Հեղաշրջումը սպառմնում էր սպանել ամբողջ ազատագրական շարժման ընձյուղներով: (Լեո) ◆ Նրա սառը հոգին սկսել է ջերմանալ մի նոր զգացմունքի ընձյուղների: (Մկրտիչ Խերանյան)
- (բսբ․) բարձրակարգ բույսերի հիմնական օրգաններից մեկն է՝ կազմված առանցքից, ցողունից և նրանից դուրս եկող տերևներից և բողբոջներից
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։