շառավիղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑrɑˈviʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շառաւիղ
վանկեր՝ շա•ռա•վիղ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԾագումն անհայտ է. «շող, ճառագայթ» իմաստով թերևս կապ ունի շառ «մուգ կարմիր» և շառափ «լույս, ճառագայթ» բառերի հետ։
Գոյական
- (երկրչ․) շրջանի կամ գնդի կենտրոնը շրջագծի կամ գնդի մակերեսի որևէ կետի հետ միացնող ուղիղ գիծ, ինչպես և՝ այդ գծի երկարությունը
- (փխբ․) որևէ բանի տարածման՝ գործողության՝ ընդգրկման մեծությունըոլորտը (որևէ կենտրոնի համեմատությամբ) ◆ Քարտեզի վրա նրանք նշել էին հրետանյին կրակի շառավղի սահմանները։ «Գրական թերթ»
- անվի ճաղ, անվաճաղ
- ծառի արմատից կամ ճյուղերից բուսնող կոմնային ոստ՝ շիվ ընձյուղ
- (փխբ․) սերունդ, զարմ, հետևորդ
- ճառագայթ
- (պաշտանվ․) ուղիղ գծի հատված, որը միացնում է շրջանագծի կամ գնդի մակերևույթի ցանկացած կետի հետ, ինչպես նաև այդ հատվածի երկարությունը
Հոմանիշներ
խմբագրել- անվաճաղ, անվամատ, ճղուղ
- տե՛ս շիվ
- տե՛ս սերունդ
- տե՛ս ազգատոհմ
- տե՛ս ճառագայթ
- տե՛ս ճաճանչոսկր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
- Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։