թալուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑˈluk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թա•լուկ
թալուկ1 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- նվազում, մարեմորուք
- թուլություն, ուժասպառություն
- տապից՝ շոգից առաջացած թառամություն
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս թալկություն
- տե՛ս թուլություն
- տե՛ս թառամություն
- տե՛ս ուշագնաց
- տե՛ս դալուկ, դալկահար
- տե՛ս թույլ
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
թալուկ2 խմբագրել
- Բալու, Վան՝ նետված, գցված, ընկած ◆ Տերտեր կիշկե կը տեսնա՝ հանդե կնկա հին թումբան մե թալուկ վըր ուր փիջանուն։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ խմբագրել
- թալուկ ձի - քացի տվող ձի
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։