իմաց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iˈmɑt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ի•մաց
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
միայն արտահայտության մեջ ◆ Ինձ ուղարկեց, որ գամ իմաց անեմ, շոր տանեմ, գա պսակվի։ Հովհաննես Թումանյան, ◆ Կորցրել եմ, ու՞ր գտնեմ, Տեղդ իմաց տուր՝ գտնեմ։ Հովհաննես Թումանյան, ◆ Գնաս տեսնես վիճակը, ինձ իմաց կտաս։ Դերենիկ Դեմիրճյան, ◆ Տալիս եմ, համա իմաց կաց, որ արածդ մարդավարություն չի։ (Նար-Դոս), ◆ Իմաց կաց, էդ ճանապարհը, որով գնալու ես շատ է քարքարոտ։
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- իմաց անել՝ տալ- իմացնել-իմացնել, տեղեկացնել, լուր տալ
- իմաց կենալ- իմացացած լինել, տեղյակ լինել, գիտենալ
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։