իրեն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iˈɾɛn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ի•րեն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԴերանուն
- տրական հոլով ինքը դերանվան
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել1. իրեն բռնել
1. ինքն իրեն ճանաչել՝ զգալ՝ գիտակցել 2. արբունքի հասնել, հասունանալ 3. նույնն է՝ իրեն դրստել
1. հապշտապ մի տեղ գալ կամ գնալ՝ հասնել 2. դժվարությամբ՝ մի կերպ մուտք գործել՝ հասնել՝ թափանցել մի տեղ
3. իրեն դրստել
1. ուղղվել, շտկվել 2. իրեն ապահովել, հարստանալ 3. հարդարվել
4. իրեն կորցնել- շփոթվել, շշկլվել, մոլորվել
5. իրեն կտրատել
1. իրեն տանջել 2. խիստ հուզվել՝ զայրանալ
6. իրեն պահել - ինքն իրեն զսպել
7. իրե՜ն տես (արհմրհ․) - սրան նայիր
8. իրեն ուտել- ինքն իր մեջ խիստ զայրանալ, սաստիկ բարկանալ առանց արտահայտվելու
9. իրենից գնալ- տե՛ս ուշաթափվել
10. իրեն պահել - տե՛ս զսպել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։