Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լարել

վանկեր՝ լա•րել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. նետը աղեղի լարի վրա դնելով լարը ձգել, արձակելու համար
  2. որևէ սարածի լարը պինդ ձգել, պրկել
  3. լարավոր նվագարանի լարերը ձգել կամ թուլացնել, հարկավոր բարձրության ձայնաստիճանն ստանալու համար (քոքել)
  4. ընդհանրապես, սարքել, գործելու պատրաստ վիճակի մեջ դնել ◆ ժամացույցը լարել
  5. ջանք գործադրելով բարձրացնել որևէ բանի դրսեվորման, գործունեության ասիճանը ◆ ուժերը, ուշադրությունը, լսողությունը լարել: (փխբ․)
  6. շեշտակիորեն քշել, վազեցնել, արշավեցնել որոշ ուղղությամբ ◆ Ձին լարեց նրա կողմը։ Ստեփան Զորյան (փխբ․)
  7. մեկին մյուսի դեմ գրգռել, թշնամացնել (փխբ․)
  8. հետապնդել (գվռ)
  9. ձգել, մեկնել (գվռ)
  10. հարմարեցնել, սազեցնել ◆ Երբ լարում ես յամբը, պահդ պայծառ պահի՛ր։ (Սողոմոն Տարոնցի)
  11. զլել, հնչեցնել ◆ Աշուղը թառին լարում է երգերը։ Վահրամ Մավյան (փխբ․)
  12. որևէ վիճակ, դրություն ստեղծել ◆ Շարիֆ խանը… ինքն էր լարել այդ լռությունը։ (Սուրեն Այվազյան) (փխբ․)
  13. սրել, շիկացնել, բորբոքել (դրությունը, վիճակը և այլն) (փխբ․)
  14. ձիգ կերպով փռել, տարածել ◆ (Կաշին) բարակ արևուն տակ լարեցինք, որ չորանա։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  15. սևեռել, շեշտակիորեն ուղղել ◆ (Սենեկապետը) հայացքը լարեց նրա շրթունքներին։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. պրկել, ձգել, սարել, քոքել
  2. դաշնակել

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ջութակը լարել
  2. ժամացույցը լարել
  3. աղեղը լարել
  4. մկանները լարել
  5. հարաբերությունները լարել
  6. հիշողությունը լարել

Աղբյուրներ

խմբագրել