լուսափայլ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑˈpʰɑjl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լու•սա•փայլ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- լուսավոր և փայլուն, լույսի ցոլքերով փայլող ◆ Նախշուն երեսկալի նեղ ճեղքից հազիվ երևում էր նրա լուսափայլ աչքերը։ (Րաֆֆի)
- լույսի պես փայլող, ցոլացող, լույսի փայլ ունեցող ◆ Անհուն եթերից, աստղիկ լուսափայլ… Նսեմանում է հայացքդ փայլուն։ (Ավետիք Իսահակյան)
- լուսավոր, պայծառ, երջանիկ (փխբ․) ◆ Էլ չի շողշողա լուսափայլ արև։ Անդրանիկ Ծառուկյան
- հասկանալի, պարզ (փխբ․) ◆ Չի եղել ոչ մի գիշեր, որ մենք դիտած չլինենք լուսափայլի հետքերը։ Նանսեն
- շատ սպիտակ, ճերմակ (փխբ․) ◆ Անցավ «կամավոտն», անցավ «բավականն», հասավ լուսափայլի ժամը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- անբիծ, անարատ, մաքուր, հստակ (փխբ․) ◆ Ես չեմ կարող ձեզ համար լինել մի լուսափայլ թովչուհի, որ շնորհների անձրև տեղա ձեզ վրա։
Հոմանիշներ խմբագրել
- լուսաշող, լուսափայծառ, լուսաճաճանչ, լուսաճառագ, լուսակարկաչ, լուսափողփող, լուսաներկ, լուսերանգ, լուսանշույլ, լուսարփի, լուսափայլակ, շողշողուն, ճաճանչափայլ, ճառագայթափայլ, ճառագայթաձիգ, արփիափայլ, արփիաճաճանչ, արփնափայլ, սպիտակափայլ, արծաթափայլ, գեղափայլ, լուսաձյուն, լուսերանգ, լուսաթույր, լուսափառ (հզվդ․), զվարթաճաճանչ, ղամբարանանծույլ, ղամբարապայծառ, լուսաձյուն, լուսափաղփ (հնց․), (բնստ․), փայլփլուն
- տե´ս լուսավոր, պայծառ
- տե´ս սպիտակ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։