Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լը•պիրշ

Ստուգաբանություն

չափազանց հանդուգն, անամոթ, անպատկառ, լկտի, լիրբ ◆ Որքան էլ աներես, լպիրշ լինեին Ոդիսևսի հարկի տակ խրախճցող հոմանիները… նրանցից ոչ ոք չէր հանդգնում անպատկառ վերաբերմունք ցույց տալ Պենելոպեին։ Հարություն Սուրխաթյան ◆ Փախիր քարավան այդ պոռնկության լպիրշ ու արբշիռ ցոփ խնջույքներից։ (Ավետիք Իսահակյան)
լրբություն՝ անպատկառություն արտահայտող՝ պարունակող
ստոր, անարգ ◆ Լպիրշ խոսքերից ականջները փակած արտասվելով տուն դարձավ։ (Ջավախեցի)
զզվելի, գարշելի ◆ Ներս մտավ և նեքինապետը՝ հաճոյամոլ Բագոսը, յուր լերկ ու լպիրշ դեմքով։ (Րաֆֆի) ◆ Հետո տար քո խաչը՝ գործիքն հարմար անվերջ կեղցիքի, լպիրշ քսության։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ наглый (ru) ‎(naglyj), нахальный (ru) ‎(naxalʹnyj), бесстыдный (ru) ‎(besstydnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։