ստոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [stɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ստոր
վանկեր՝ (ը)ս•տոր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *postor-` *post- «անմիջապես հետո» արմատից. հմմտ. լատիներեն posterus «հետագա», հունարեն όστερος «վերջին»։
Ածական
- ցած, անարգ, անազնիվ, զզվելի, չնչին ◆ Ստոր հաշիվներ: ◆ Ես չէի կարծում, թե նա այնքան ստոր կլինի, որ կօգնի նույնիսկ սգո օրերից: (Մուրացան)
- անպատիվ, արհամարհված, անարգ, անպատվաբեր ◆ Ստոր գործ՝ արարք։ ◆ Ստոր ծառայություն
- տե՜ս ստորին
- (հնց․) ներքևը, տակը, ստորին, ցածր, ոչ բարձր, ոչ պատասխանատու (պաշտոնի՝ դիրքի՝ աստիճանի մասին)
Հոմանիշներ
խմբագրել- անազնիվ, նվաստ, ցածոգի, վատոգի, խարդախ, վատ, կեղտոտ, գեշ (արևմտհ․), սինլքոր, անսուրբ, անպիտան, ցած, չնչին, դժոխքի շուն (փխբ․), չեկայի շուն (ժղ․)
- անարգ, անպատիվ, անպատվաբեր, վարնոց, ստորին, վայիս (հզվդ․)
- ստորին, ցածր, վար, տակ (ժղ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
ստոր2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- նույնն Է՝ ստորակետ
- (երժշտ․) ստորակետի նման տևողութան նշան հայկական խազային համակարգի մեջ, հավասար կես կետի
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ստորակետ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։