խուժդուժ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χuʒˈduʒ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խուժ•դուժ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- նույնն է՝ խուժադուժ ◆ Խուժդուժ ցեղերը… եկան նոթի լնդերն իրենց ջախջախել։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Ինչու՞ ձգեցիր այս ադամանդյա լերինքը խուժդուժ ազգերի ճանապարհին։ Խաչիկ Դաշտենց
- ոճրագործ, հանցագործ ◆ Խեղդե… մեջդ ամեն խուժդուժ, ամեն դահճապետ (Դանիել Վարուժան)
- նենգ, չար, նենգադավ ◆ Ինչու՞ եք ձեր պատկերը պարգևում տարտարոսյան խուժդուժ հոգիներին։ (Նաիրի Զարյան)
- որտեղ կամ երբ խժդժութկուն է կատարվել, խժդժություններով լի ◆ Գաղթի խուժդուժ քառուղիներում այդ երկու կեսերն էլ կորչում են ՍԿ։
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։