Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծագ
վանկեր՝ ծագ
- ծագելը, ծագում
- տե՛ս ծագում
- տե՛ս արևածագ
| Ի արտաքին հոլովում
|
|
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
| Ուղղ. |
ծագ(ը) |
ծագեր(ը)
|
| Սեռ. |
ծագի |
ծագերի
|
| Տր. |
ծագի(ն) |
ծագերի(ն)
|
| Հայց. |
ծագ(ը) |
ծագեր(ը)
|
| Բաց. |
ծագից |
ծագերից
|
| Գործ. |
ծագով |
ծագերով
|
| Ներգ. |
ծագում |
ծագերում
|
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *g՛ogh- «ցից, սյուն, ճյուղ, թուփ» արմատից. հմմտ. նիդեռլանդերեն kag «սեպ», հին վերին գերմաներեն kegil «ցից, սեպ, փայտե մեխ», լիտվերեն zāgaras «ճիպոտ», zãgré «խոփ»։
- ծայր, եզր
- սահման
- կողմ
- տե՝ս ծայր
- տե՝ս կողմ
| Ի արտաքին հոլովում
|
|
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
| Ուղղ. |
ծագ(ը) |
ծագեր(ը)
|
| Սեռ. |
ծագի |
ծագերի
|
| Տր. |
ծագի(ն) |
ծագերի(ն)
|
| Հայց. |
ծագ(ը) |
ծագեր(ը)
|
| Բաց. |
ծագից |
ծագերից
|
| Գործ. |
ծագով |
ծագերով
|
| Ներգ. |
ծագում |
ծագերում
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
