Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծալուել

վանկեր՝ ծալ•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. ծալել բայի կրավորականը և չեզոքը ◆ Գեղեցիկ ծալված նամակը բաց արեց և մի քանի անգամ կարդաց։ ◆ Ծալված և ծալվելու մամուլները խառնվել էին իրար։
  2. ծալվածքներ ստանալ, ծալծլվել ◆ Տեր-Հայկազունն ստիպված եղավ իր մետաքսյա չծալվող շուրջառով նստել հրապարակի կավահողին։ Ֆրանց Վերֆել
  3. (փխբ․) կռանալ, կորանալ, կորաքամակ դառնալ ◆ Էդքան մի ծալվի արտի վրա, աչքդ փուշ կմտնի։ (Ակսել Բակունց) ◆ Ճկնությունից ծալվում էր ծնկները
  4. կթոտվել, կայունությունը կորցնել ◆ Նա հետևից այնպես զարկեց նրա ոտքերին, որ մսավաճառի ծնկները ծալվեցին։ (Ակսել Բակունց)
  5. կուչ ու մուչ գալ ◆ Նա ծալվում էր ճիպոտի հարվածների տակ։
  6. (փխբ․) խոնարհվել ◆ Նա ամեն կողմ ծալվում էր՝ գործ դնելով շողոքորթության բոլոր ձևերը։ (Րաֆֆի) ◆ Նա, չնայելով յուր մարմնի անհամեմատ հաստությանը, թեքուն եղեգի նման ծալվում է, ամեն մարդու առջև։ (Րաֆֆի)
  7. աղեղի ձև ընդունել, անկյուն կազմել ◆ Վիզը ծալվեց։ ◆ Ոռքը ծալվեց։
  8. շուռ գալ, շրջվել, շերտով վրա շրջվել ◆ Պարարտ սևահողը ծալվում էր իրար վրա։ (Ակսել Բակունց)
  9. (փխբ․) շողոքորթել, քծնել, ստորաքարշ ղոնարհումներ անել
  10. կուզվել, կռանալ ◆ Ծերերն ունեն կռնակներ ծալված մինչև գերեզման։ (Դանիել Վարուժան)
  11. (փխբ․) թեքվել, ծռվել ◆ Ձեռքի կառքերը, ձիերի կառքերը… ցրվում էին, ծալվում էին քաղաքի հազար-հազար կետերում։ (Ավետիք Իսահակյան)
  12. (փխբ․) (նորբ․) պարելէ ծալվելով (կորանալ-բարձրանալով) ◆ Եվ ամեն մի տունդարձից առաջ Մգրոյի պարբաշի հայրը գորանի էր ծալվում, քոչարի զարկում ու յարխուշտա ծառս լինում։ Կամո Արեյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս ծալծլվել
  2. տե՛ս խոնարհվել
  3. տե՛ս կռանալ, կորանալ
  4. տե՛ս ճկվել, կորվել
  5. տե՛ս շրջվել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել