ծաղրել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑʁˈɾɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծաղ•րել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- մեկի արարքները՝ պակասությունները և այլն ծաղրանքով ներկայացնել, մեկին ծաղրանքի ենթարկել
- մեկին ձեռ առնել, կատակով մեկի վրա ծիծաղել և ծիծաղել տալ
- վիրավորական՝ արհամարհական վերաբերմունք ցուցաբերել, հեգնական՝ վիրավորական արտահայտություններ՝ խոսքեր ասել ◆ Դուք ծաղրում եք ազատասեր զգացմունք։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- ծաղր ու ծանակով անարգել՝ անպատվել ◆ Բռնաբարեցին ու ծաղրեցին նրա սուրբ ամոթխածությունը։ (Ի. Բերել)
- (փխբ․) բանի տեղ չդնել, արհամարհեր ◆ Հսկան ծաղրանքով լսեց նրա սպառնալիքները։ (ժողովրդական հեքիաթից)
- (փխբ․) չար կատակ անել, որևէ բանի խաբուսիկ տպավորություն ստեղծելով մեկին հուսախաբություն՝ ցավ պատճառել՝ վշտացնել ◆ Կարծես թե բախտը ծաղրելով կամեցավ մի օր ինձ Էլ փայփայել։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- (փխբ․) արհամարհելով՝ իրենից թույլ՝ անարժան համարելով խրոխտալ ◆ Նորվեգական վես դրոշակները երկինքն են ծաղրում: Վազգեն Շուշանյան
- տե՛ս ծաղրվել
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծանակել, հեգնել, երգիծել, ծիծաղել, ծաղրուծանակել (ժղ․), (արևմտհ․)՝ խնդալ, այպանել, ծաղակոծել, (հնց․)՝ անգոսնել, մորոսել, (գվռ․)՝ ժնգռնել, ժնգռտալ, ծաղրակոծ անել, ծաղր անել, ծաղր գցել, ծաղրի առնել, ծաղրի առարկա դարձնել, ծաղրի առարկա շինել, ծաղրի հանել, ծաղրատեղ անել, անունը բերանն առնել, ծաղրուծանակ անել, ծաղրուծանակի ենթարկել
- կատակել, ծաղրաբանել, ծաղրախոսել, (գվռ․)՝ տնազել, քրքզալ, ձեռք առնել, ականջի տակ քորել, մատի վրա առնել, մատի վրա խաղացնել, քիթն ի վեր քացախ փչել, քթիցը բռնել, քթին բուրվառ տալ, ձեռքերը չափ տալ, տնազ անել, (գվռ․)՝ ման անել, թառան աառնել, քրքզի տալ,
- տե՛ս վիրավորել, վշտացնել
- տե՛ս անպատվել
- տե՛ս արհամարել
Արտահայտություններ
խմբագրել| Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։