ծվատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡svɑt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•վատ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- քաթանե հին շորերից պատռված ծվեն, որ գործածում են իբրև վիրակապ
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս ծվեն
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծվատ(ը) | ծվատներ(ը) |
| Սեռ. | ծվատի | ծվատների |
| Տր. | ծվատի(ն) | ծվատների(ն) |
| Հայց. | ծվատ(ը) | ծվատներ(ը) |
| Բաց. | ծվատից | ծվատներից |
| Գործ. | ծվատով | ծվատներով |
| Ներգ. | ծվատում | ծվատներում |
Ածական
- ծվատած, ծվենների վերածված, պատառոտված
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս պատառոտուն
- տե՛ս որկրամոլ
Արտահայտություններ խմբագրել
◆ Ասի՝ թե մարդ եք ախար, դուք չե՞ք տեսնում մարմինս ծվատ։ Եղիշե Չարենց
◆ Նավաստին երեսը դարձած և կարծես նրան չլսելով բարձի վրա ծվատ է շինում իր համար։
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։