կախարդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑˈχɑɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կա•խարդ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (հնց․) սնոտիապաշտական պատկերացումների համաձայն՝ մարդկային կարողություններից վեր, գերբնական գործողություններկատարող, ինչպես նաև գուշակող էակ, վհուկ
- (փխբ․) հնարագետ՝ ճարպիկ մարդ
- (փխբ․) հմայող՝ հրապուրիչ մարդ
Հոմանիշներ
խմբագրել- (սնոտ․) վհուկ, դյութ, հարցուկ, մոգ, հմայող, հմայիչ, գուշակ, դյութակախարդ, թովիչ, (հնց․) գետ, կյուս, քաղդյա, հմա(յ), (գվռ․)՝ ջադու, ջադուկ, ջադուբազ, լեպ, ջառռռահ, փեճրար, մեռելահմա, մեռելահարցուկ, դիվահմա, դիվահարցուկ, ոգեհմա, ոգեհարցուկ, հոգեհմա, հոգեհարցուկ
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։