կարշն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑɾʃn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կարշն

վանկեր՝ կար•շ(ը)ն 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *kaδišn կամ karišn. հմմտ. սողդերեն kaδī «կարի, հույժ» և պարթևերեն karī «ակտիվություն», միջին պարսկերեն kār «ուժ ունենալ, ի վիճակի լինել, կարողանալ»։

Գոյական

1. ջիլ (հին)
2. աղեղնալար
3. ուժ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս ջիլ
2. աղեղնալար
3. ուժ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
կարշնեղ կարշնեղություն

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։