կորզել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɔɾˈzɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կորզել
վանկեր՝ կոր•զել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *gor-g՛հ-` *ger- «հավաքել, ի մի բերել» արմատից. հմմտ. հունարեն αγτίρω՝ «հավաքել», αγοστος՝ «ձեռք, ափ», ռուսերեն горсть «բուռ»։
Բայ
- խաբեությամբ, խորամանկությամբ և այլ միջոցներով մի բան մեկից վերցնել, առնել, ձեռք բերել, պոկել ◆ Նրա օձիքը բաց չեն թողնում, մինչև որ մի բան կորզեն: (Շիրվանզադե)
- նույնպիսի միջոցներով լուր, տեղեկություն, գաղտնիք իմանալ, դուրս քաշել, խոսք քաշելով տեղեկանալ ◆ Գյուտը փորձեց Խոսրովից կորզել որևէ տեղեկություն։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- խլել, ազատել, փրկել ◆ Կրակոցներից կորզեց իր զավակներին։
- խլելով զրկել մի բանից, տանել, խլել ◆ Ընդհարումը կորզել էր իրենց մոտ 500 զինվոր։ (Մուրացան)
- հափշտակել, փոխանցել, առևանգել ◆ Քիչ էր մնում կորզեի նրան, տանեի ծովափի խորշերից մեկը։ (Վահրամ Փափազյան)
- հանել, դուրս քաշել, ստանալ (տեխ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- շորթել, հափշտակել, պոկել, շոպել, պլոկել, գջլելճնթել, ճնգրթել (ժղ․)
- իմանալ, տեղեկանալ
- տե՛ս ազատել
- տե՛ս խլելլ
- տե՛ս փոխանցել
- հանել, ստանալ, դուրս քաշել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։