Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑŋɡˈt͡ʃʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հանգ•չել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. մարել, վառվելուց՝ այրվոց դադարել
  2. հանգստանալ
  3. մի տեղ կանգ առնել՝ մնալ, դադար տալ
  4. դրվել, զետեղվել
  5. հիմնվել
  6. ուժը պակասել, թուլանալ
  7. վախճանվել, մեռնել
  8. բանելուց դադարել ◆ Ցանկապատի մոտ արգելակապեց մեքենան, շարժիչը հանգավ։ «Գրական թերթ»
  9. (փխբ․) լռել՝ հնչելուց՝ լսվելուց դադարել ◆ Ձայները հանգան, տիրեց խոր լռություն։
  10. (փխբ․) ուղվել, հանգել, ընկնել ◆ Աչքերդ մեղմով հանգչեցին վերաս։ (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. մարել, շիջանալ (հնց․), հափչել (հզվդ․), (գվռ․)՝ անգոլել, անցնել
  2. հանգստանալ, կենալ, հանգիստ (դադար) առավել, դինջանալ (բրբ․)
  3. թուլանալ, հանդարտել
  4. տե՛ս դադարել
  5. տե՛ս հենվել
  6. տե՛ս զետեղվել, դրվել
  7. տե՛ս լսել
  8. տե՛ս մեռնել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել