հաստ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑst]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաստ

վանկեր՝ հաստ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *pasto- «հաստատուն, ամուր» հիմքից. հմմտ. հին հնդկերեն pastá- «տուն, բակ, բնակարան» (իբրև հաստատուն բնակություն), հին իսլանդերեն fastr, հին անգլերեն fast, հին վերին գերմաներեն festi «հաստատուն, ամուր»։ Հնարավոր է, որ մասամբ խառնված լինի *ost- «ոսկր» արմատի (> հայերեն ոսկոր) ածանցական իմաստի հետ. հմմտ. խեթերեն hastai-, hasti- «ոսկոր, դիմացկունություն, դիմադրողականություն»։

Ածական

1. մեծ տրամագիծ ունեցող, լայնակի կտրվածքով մեծ՝ ծավալուն ◆ Հաստ գերան։ ◆ Հաստ գիրք։ ◆ Հաստ պատ։
2. ոչ նուրբ, ոչ բարակ նյութից պատրաստված ◆ Հաստ գործվածք՝ կտոր։ ◆ Հաստ բաժակ։
3. լիքը մարմնով, մարմնեղ ◆ Հաստ մարդ։
4. մսեղ, խոշոր (մարմնի մասերի վերաբերյալ) ◆ Հաստ քիթ՝ վիզ՝ շրթունք։
5. թավ, բամբ (ձայնի մասին)

Հոմանիշներ

1. ստվար
2. թամբ, թավ
3. թավ, թավարծի, թանձր
4. տե՛ս մարմնեղ
5. տե՛ս մսեղ

Արտահայտություններ

1. հաստ գրպան
   1. նույնն է՝ գրպանը հաստ
   2. հարստություն, մեծ կարողություն
2. հաստ աղիք (կզմխս․) - ողնաշարավոր կենդանիների և մարդու աղիքային խողովակի մի մասը, որ վերջանում է հետանցքով

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ thick, bold գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ толстый (ru) ‎(tolstyj), густой (ru) ‎(gustoj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։