հավատարմություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑvɑtɑɾmutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաւատարմութիւն
վանկեր՝ հա•վա•տար•մութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հավատարիմ լինելը, հավատարիմի հատկություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- (բրգ․) բարոյական հատկություն, որը բնութագրում է բարոյական անձնավորությանը և նրա վարվելակերպի գիծը
- անդավաճանություն, անկեղծություն, վստահություն, անձնվիրություն
- տե՛ս ստույգություն
- տե՛ս ճշտություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։