հեզաբարո
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛzɑbɑˈɾɔ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հեզաբարոյ
վանկեր՝ հե•զա•բա•րո
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- հեզ բնավորության տեր
Հոմանիշներ
խմբագրել- խոնարհ, մեղմ, մեղմիկ, հեզիկ, հեզուկ, անսացող, հեզահամբյուր, հանդարտ, հեզաբարո, քաղցրաբարո, դյուրաբարո, գառնաբարո, հանդարտաբարո, հրեշտակաբարո, դյուրահամբյուր, բարեհամբյուր, դյուրահաճ, դյուրահավան, դյուրահաշտ, քաղցրահամբյուր, հեզահոգի, հեզախոնարհ, հեզամիտ, խոնարհամիտ, գառնամիտ, գառնան հրեշտակ (փխբ․), (ժղ․)՝ աղու, գառ, գառնուկ, վարվուկ, ցածուկ, ցածուն, Աստծու գառ
- (փխբ․) հլու, հնազանդ, ծառայամիտ, ստրկամիտ
- տե՛ս թույլ
- տե՛ս քնքուշ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։