հեթանոս

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɛtʰɑˈnɔs]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հեթանոս

վանկեր՝ հե•թա•նոս 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ ասորերեն het(a)nos (< հունարեն έθνος):

Գոյական

1. (փխբ․) կռապաշտ
2. դիցապաշտ
3. (փխբ․) անօրեն, բարբարոս

Ածական

1. հեթանոսական, հեթանոսության վերաբերող՝ հատուկ

Հոմանիշներ

1. (պատմ․) կռապաշտ, դիցապաշտ, դիցակրոն, դիվապաշտ, խառնակրոն
2. տե՛ս անհավատ
3. տե՛ս բարբարոս
4. տե՛ս մարմնապաշտ
5. տե՛ս անսուրբ
6. տե՛ս անաստված

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ pagan գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ язычник (ru) ‎(jazyčnik) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։