հիստերիա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [histɛɾˈjɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հիս•տե•րիա
Ստուգաբանություն խմբագրել
< истерия < հուն. hysterikos արգանդային
Գոյական
- (բժշկ․) նյարրդա-հոգեկան ֆունկցիոնալ հիվանդություն, որ արտահայտվում է ճիչերով, լացով, անզուսպ ծիծաղով, ցնցումներով, զգայարանների գեր-գրգռվածությամբ և հոգեկան, զգայական, շարժողական և գործունեության բազմազան այլ խանգարումներով
- (փխբ․) ծայրահեղորեն լարված՝ տենդագին գործունեություն որևէ նպատակով, մոլեգին՝ խուճապային գործողություններ ◆ Պատերազմական հիստերիա։
Հոմանիշներ խմբագրել
- (ախտբ․) նյարդա-գարություն, ջղագարություն, հիստերիկություն
- տե՛ս խուճապ, իրարանցում
- տե՛ս լաչառություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։