հյուր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hjuɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հիւր
վանկեր՝ հյուր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *seuero-, *setro-, *seue- անդրադարձ դերանունից. հմմտ հայերեն իւր «իր, յուր»։
Գոյական
- նա որ այցելում է որևէ մեկին այցի է գնում մեկի տունը
- մհ իկ մոտ կազմակերպված հյուրասիրության խնջույքի հրավիրված անձ
- ուղևոր՝ ոտարական որ պաշտոնական կամ ոչ պաշտոնական այցի է գնում մի ուրիշ երկրի
- որևէ ժողովի՝ նիստի ևն հրավիրված կամ մասնակցելու իրավունք ստացած կողմնակի անձ ◆ համագումարի հյուրեր
- հյուրախաղի համար հրավիրված ժամանած արտիստ
- (փխբ․)օտար ոչհարազատ, իր միջավայրի համար իրեն խորդ պահող
- (խոհր․) բարեկամ-ծանոթների և այլքի այցելություն
Հոմա նիշներ խմբագրել
- հյուրի պես՝ նման պահել իրեն - իր միջավայրում՝ իրևն վերաբերող գործի մեջ ոտարի օտարի պես պահելիրեն
- այցելու, (հնց․) հրավիյրալ, բազմական, վանավոր, մևան (գվռ․) գնացող եկող (ժղ․) կոչնական
- տե՛ս եկոր
- տե՛ս օտար
- տե՛ս հյուրախաղոր
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։