ճանաչել զիմաստութիւն եւ զխրատ, իմանալ զբանս հանճարոյ

Գրաբար

խմբագրել

  Արտասանություն

ՄՀԱ: [t͡ʃɑnɑˈt͡ʃʰɛl zimɑstuˈtʰjun jɛw əzχəˈɾɑt, imɑˈnɑl əzˈbɑnəs hɑnt͡ʃɑˈɾo]

ճանաչել զիմաստութիւն եւ զխրատ, իմանալ զբանս հանճարոյ

  1. ճանաչել իմաստությունը և խրատը, իմանալ հանճարի գործերը։

Նշումներ

խմբագրել

Սույն առակը վերցված է Սողոմոնի Առակների գրքից (1:2) սա առաջին հայերեն նախադասությունն է, որը գրել է Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցը հայոց Այբուբենի գյուտն անելուց հետո։