մարել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑˈɾɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մա•րել
Ստուգաբանություն
խմբագրելմարել 1
խմբագրելԲայ
- հանգցնել ◆ Լույցը մարի՛ր։
- (փխբ․) մեղմացնել, թուլացնել, նվազեցնել ◆ Պատրաստ էին օշարակներ և զովացուցիչ ըմպելիքներ՝ գինու տապը մարելու համար։ (Րաֆֆի)
- (փխբ․) հաշիվը՝ պարտքը մաքրել՝ փակել ◆ Դաշնամուրը կծակենք ու պարտքերը կմարենք։
- (փխբ․) վերջացնել, դադարեցնել, ոչնչացնել ◆ Էլ ու՞ր մեր լույս լեզուն մարել։ Հովհաննես Շիրազ
- հանգչել ◆ Սենյակում ճրագն արդեն վաղուց մարել էր։ (Նար-Դոս)
- (փխբ․) թուլանալով անհետանալ, դադարել ◆ Մարեց արձագանք ձորերում լուռ-մունջ։ Վահրամ Մավյան
- (փխբ․) ՎԵՐԱՆԱԼՙ ՑՆԴԵԼ ◆ Մարել է իմ մեջ ամեն ժանտ ցանկություն։ (Շիրվանզադե)
- (փխբ․) վերջանալ, ավարտվել ◆ Քրիստոնեության և Միհրի կրոնի մրցումը… մարեց… երբ պատմական բեմից հեռացավ վերջին հեթանոս կայսրը՝ Հուլիանոսը։ ԵՏՄ
- նվաղել, ուշքը գնալ ◆ Սարսափից մարում է Վասիլիսան։ Հովհաննես Թումանյան
- թուլանալ, մեղմանալ, նվազել ◆ Մարելեր հին թշնամին։
Հոմանիշներ
խմբագրել- հանգցնել, (հնց․)՝ շիջուցանել, շիջանել, անցընել
- մեղմացնել, թուլացնել, նվազեցնել
- տե՛ս վերացնել
- տե՛ս բնաջնջել
- հանգչել, շիջել, հանգել
- տե՛ս դադարել
- տե՛ս նվաղել (1), ուշաթափվել
- տե՛ս վերջանալ
- տե՛ս թուլանալ
- տե՛ս խզվել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑˈɾɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մա•րել
Ստուգաբանություն
խմբագրելմարել 2
խմբագրելԳոյական
- բալի մի տեսակը
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։